{{::'controllers.mainSite.MainSmsBankBanner2' | translate}}
بعد از دوسال باكلي بغض رفتم مشهد خواستم وقتي توي صحن ميرم بزنم زير كريه و درددل كنم اما تا رسيدم تمام غمهام فراموشم شد و خيلي اروم شدم. انكار روي ابر راه ميرفتم. قربون صفات بشم امام مهربونم
من که کبوتر دلم،انس گرفته با رضا، میشنوم ز قدسیان زمزمه ی رضا رضا... (پیشاپیش ولادت امام رضا(ع) رو تبریک میگم و التماس دعا دارم)
لایق وصل تو که من نیستم اذن به یک لحضه نگاهم بده رضا جان
حتما قرار شاه و گدا هست یادتان آری همان شبی که زدم دل به نامتان مشهد حرم ورودی باب الرضایتان....... آقا دلم عجیب گرفته برایتان......
میلاد علی بن موسی الرضا (ع) مأوای دلشکستگان و تکیه گاه درماندگان بر دلدادگان بارگاه و حریمش مبارک.
هزاران زائر درد آشنا من هم یکی زین همه مسکین سر تا پا گدا،من هم یکی هرطرف بسته دلی قفل ضریح مهرتو مهر شد با خون دل ،این قفل ها ،من هم یکی
سلام به حضرت باران باآن گنبد زرد طلاش دلمونو همیشه می بره با پنجره فولادش وکبوترایی که همیشه دارن نماز زیارت آقارو باخودشون زمزمه میکنن دوستت دارم آقا جون تولدت مبارک
السلام علیکَ یا أمینَ الله فی ارضه یک شب صحن گوهرشاد به همۀ عالم می ارزه... " یا امام رضا "
شنیده ام تولدت در راه است . امسال کادوی تولدت را سنگین تر انتخاب کردم . قبولش کن که دارم زیر بارش می شکنم . کوهی از گناه تقدیم به شاه از طرف عبد روسیاه
همه جا غرق صفا شد شب میلاد رضا پر طراوت همه جا شد شب میلادرضا همه حا اینه بندان همه جا اینه وار محشر اینه ها شد شب میلاد رضا
یا غریب الغربا نمی دونم بهش می گن لیاقت یا هر چیزه دیگه ولی من می گم طلبیدن خیلی وقته منتظرم یه بار منو بطلبین بیام تا دم حرمتون سلام بدم خیلی شرمندم به غریبیتون قسم دلم شکسته نجاتم بدین از خودم....
بلیط ماندن است مانده روی دستهای من در این همه مسافر حرم نبود جای من؟ رفیق عازم سفر، فقط «سلام» را ببر سفارش مریض حضرت امام را ببر
در حنجره ها بغض صدا یعنی عشق ملموس ترین وصف خدا یعنی عشق وقتی غریب و خسته ای می فهمی آرامش زائر رضا یعنی عشق یا ضامن آهو
هر کسی عبد رضا(ع) گردد خدایی می شود ، هر که از باب الجواد آید رضایی می شود ... حرز بالای حریمش هست ((ستارالعیوب)) ، زائرش مدیون آن گنبد طلایی می شود...
حسرت دیدن گنبد طلا حرمت ، داره مثل بغضی کهنه به دلم چنگ میزنه اونقد ازتو دور شدم که این روزا حس می کنم،غم غربت یه دنیا روی شونه منه
بارگاهی که به شهر مشهد بپاست هم برای من هم مدینه و هم کربلاست خاک پاکش را غرق بوسه می کنم چون که جای پای اربابم رضاست ...
بعد از دوسال باكلي بغض رفتم مشهد خواستم وقتي توي صحن ميرم بزنم زير كريه و درددل كنم اما تا رسيدم تمام غمهام فراموشم شد و خيلي اروم شدم. انكار روي ابر راه ميرفتم. قربون صفات بشم امام مهربونم
من که کبوتر دلم،انس گرفته با رضا، میشنوم ز قدسیان زمزمه ی رضا رضا... (پیشاپیش ولادت امام رضا(ع) رو تبریک میگم و التماس دعا دارم)
لایق وصل تو که من نیستم اذن به یک لحضه نگاهم بده رضا جان
حتما قرار شاه و گدا هست یادتان آری همان شبی که زدم دل به نامتان مشهد حرم ورودی باب الرضایتان....... آقا دلم عجیب گرفته برایتان......
میلاد علی بن موسی الرضا (ع) مأوای دلشکستگان و تکیه گاه درماندگان بر دلدادگان بارگاه و حریمش مبارک.
هزاران زائر درد آشنا من هم یکی زین همه مسکین سر تا پا گدا،من هم یکی هرطرف بسته دلی قفل ضریح مهرتو مهر شد با خون دل ،این قفل ها ،من هم یکی
سلام به حضرت باران باآن گنبد زرد طلاش دلمونو همیشه می بره با پنجره فولادش وکبوترایی که همیشه دارن نماز زیارت آقارو باخودشون زمزمه میکنن دوستت دارم آقا جون تولدت مبارک
السلام علیکَ یا أمینَ الله فی ارضه یک شب صحن گوهرشاد به همۀ عالم می ارزه... " یا امام رضا "
شنیده ام تولدت در راه است . امسال کادوی تولدت را سنگین تر انتخاب کردم . قبولش کن که دارم زیر بارش می شکنم . کوهی از گناه تقدیم به شاه از طرف عبد روسیاه
همه جا غرق صفا شد شب میلاد رضا پر طراوت همه جا شد شب میلادرضا همه حا اینه بندان همه جا اینه وار محشر اینه ها شد شب میلاد رضا
یا غریب الغربا نمی دونم بهش می گن لیاقت یا هر چیزه دیگه ولی من می گم طلبیدن خیلی وقته منتظرم یه بار منو بطلبین بیام تا دم حرمتون سلام بدم خیلی شرمندم به غریبیتون قسم دلم شکسته نجاتم بدین از خودم....
بلیط ماندن است مانده روی دستهای من در این همه مسافر حرم نبود جای من؟ رفیق عازم سفر، فقط «سلام» را ببر سفارش مریض حضرت امام را ببر
در حنجره ها بغض صدا یعنی عشق ملموس ترین وصف خدا یعنی عشق وقتی غریب و خسته ای می فهمی آرامش زائر رضا یعنی عشق یا ضامن آهو
هر کسی عبد رضا(ع) گردد خدایی می شود ، هر که از باب الجواد آید رضایی می شود ... حرز بالای حریمش هست ((ستارالعیوب)) ، زائرش مدیون آن گنبد طلایی می شود...
حسرت دیدن گنبد طلا حرمت ، داره مثل بغضی کهنه به دلم چنگ میزنه اونقد ازتو دور شدم که این روزا حس می کنم،غم غربت یه دنیا روی شونه منه
بارگاهی که به شهر مشهد بپاست هم برای من هم مدینه و هم کربلاست خاک پاکش را غرق بوسه می کنم چون که جای پای اربابم رضاست ...
{{::'controllers.mainSite.SmsBankNikSmsAllPatern' | translate}}